King of the North FCI domowa hodowla psów rasy Leonberger
  O rasie
 

 

 

Leonberger - historia i opis rasy      
Serwis Molosy.pl, rok 2002

Tak jak w przypadku większości ras, pochodzenie leonbergera nie jest do końca znane. Dzieje się tak, gdyż nie istnieją bezpośrednie dowody i wystarczające informacje potwierdzające teorii starej rasy. Jednak postaramy się przedstawić dwie teorie pochodzenia rasy leonberger. Pierwsza z nich zakłada, że wywodzi się on bezpośrednio od dużych dogów tybetańskich, które występowały na terenie Alp Wschodnich i Środkowych. Druga zakłada zaś, że leonberger został w całości stworzony jako nowa rasa dopiero na przełomie lat trzydziestych i czterdzie­stych XIX wieku przez Heinricha Essiga, będącego ówczesnym radcą miejskim w Leonbergu koło Stuttgartu.
Postawił on sobie za cel wyhodowanie dużego, silnego, szlachetnego psa o gęstej grzywie, przypominającego wyglądem lwa z herbu miasta Leonberg.
Materiałem wyjściowym nowej rasy były wszechobecne duże, krótko i długowłose psy wiejskie, okazałe zwierzęta o wyraźnym stopie, obwisłych uszach i lekko skróconym pysku. Z nich właśnie w Szwajcarii powstały bernardyny i psy pasterskie, w Niemczech rottweilery i leonbergery, w Pirenejach duże psy pirenejskie, nad Dunajem kuwasze i czuwacze, a nieco dalej na wschód owczarki i inne odmiany psów; wszystkie te rasy określamy dzisiaj jako duże psy pasterskie. W celu otrzymania wymarzonego psa Essing skrzyżował nowofundlanda z długowłosym bernardynem, użyczonym przez klasztor Św.Bernarda. Później dokrzyżował dodatkowo owczarka pirenejskiego i landseera. Efektem tego były bardzo duże psy z długą białą i srebrnoszarą szatą. Pierwsze leonbergery urodziły się w 1846 roku. Łączyły one w sobie wspaniałe cechy ras wyjściowych.Rasa ta po raz pierwszy została zaprezentowana na wystawie w Monachium w 1865 roku. Wkrótce potem wiele psów z Leonbergu, postrzeganych jako symbol prestiżu, zyskało serca kynologów, jak również hodowców na całym świecie.
Właścicielami leonbergerów byli ponoć Książe Friedrich von Baden, Richard Wagner, Elisabeth cesarzowa Austro – Węgier, car Rosji, cesarz Napoleon III, król Anglii Edward VII, król Włoch Umberto I i Giuseppe Garlibaldi. 
  

 

H. Raber, Encyklopedia psów rasowych, Tom I, 

Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 1999, 
 

Warto zauważyć fakt, że w ówczesnych czasach nie było jasnego rozgraniczenia leobergerów i bernardynów. W Szwajcarii często zdarzało się, że leonberger uznawany był za bernardyna, a w Niemczech bernardyn za leobergera. Gdy w 1895 roku został założony Klub Leonbergera, nastąpił znaczny zryw rozwoju rasy. Został on jednak drastycznie przerwany, gdyż po zakończeniu I Wojny Światowej pozostało przy życiu tylko 5 leonbergerów. Zaczęto, więc od nowa odtwarzać rasę z ocalałych osobników. Kolejna wojna pochłonęła jednak starania hodowców i pracę należało rozpocząć od nowa, odbudowując populację z przetrwałych 8 osobników. Odbudowa rasy trwał blisko 25 lat. Zapał, zaangażowanie i poświęcenie miłośników rasy zaowocowało jednak dość dużą populacją leonbergera w dzisiejszych czasach. 
Leonberger jest typowym psem wiejskim, charakteryzującym się doskonałymi właściwościami psa stróżującego, rodzinnego i pociągowego. 

Jako pies rodzinny Leonherger jest doskonałym partnerem, który jest przyjaznym i dobrze nastawionym do dzieci olbrzymem. Jest psem opanowanym, nie przejawiającym zbytniej pobudliwości, nie jest ani bojaźliwy, ani nadmiernie agresywny. Inteligentny, pamiętliwy i gotowy do podporządkowania się jest wspaniałym materiałem na cudownego przyjaciela rodziny. O ile jest dobrze ułożony, staje się posłusznym i odważny psem do towarzystwa, który sprawdzi się we wszelkich życiowych sytuacjach.
 
 
  Odwiedził nas już 67385 odwiedzający (143006 wejścia)  
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja